လာရာလမ္းကလည္း
တထိတ္ထိတ္
ေတြ ့ကရာေတာင္ေတြကုိပတ္တက္္လာသလားအမွတ္မွားရ
ေရာက္မ်ားေရာက္ပါ့မလား
အတြင္းပူနဲ ့အျပင္ပူ
ေလာင္ျမဳိက္ပုံ
ေကြးေကြးေလးျဖစ္မိတယ္။
ကာလေဒသကုိေတြး
ျပီး... ခပ္ေ၀းေ၀းခဏေန
အဲ့လိုလည္း အလုပ္ျဖစ္ႏုိင္တယ္လုိ ့စေတြးမိခဲ့။
ဒီလုိနဲ ့
ငါေျခခ်ရမယ့္ေနရာမွာ
ကားဆရာထားခဲ့တယ္။
ၾကဳိသူ
ျပီး..ေစာင့္သူ
မ်က္ႏွာစိမ္းမ်ား
ေဒသအာလ်
ေႏြးေထြးတယ္။
မတူညီၾကေပမယ့္
အသံဖြဖြ
အျပဳံးဖြဖြ
အခန္းပြပြ
ကုိယ္လာရာလမ္းကုိပဲ
ျပန္ျပန္သတိရမိသလုိ
ေမႊးပါရဲ ့။
ဒီလုိနဲ ့
အနာဂါတ္ေလာင္းလွ်ာလုိ ့
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ျပန္ဆြ
အဲ့ဒီအေၾကာင္းေတြကုိ
ႏုိင္ငံတကာေရးရာဆုိတဲ့
ဖုန္လုံးထဲ
အလူးလူးအလိမ့္လိမ့္
တစ္ခ်ဳိ ့မ်က္လုံးထဲ၀င္တယ္
တစ္ခ်ဳိ ့ရင္ဘက္ထဲ၀င္တယ္
တစ္ခ်ဳိ ့အိမ္မက္ထဲ၀င္တယ္
တစ္ခ်ဳိ ့လက္ဖ်ားေလးမွာပဲ
တစ္ခ်ဳိ ့ၾကေတာ့လည္း အထြက္အ၀င္သိပ္ျမန္ရဲ ့။
ေရတံခြန္ဆုိလည္း သြားၾက
စမ္းေခ်ာင္းဆုိလည္း ကူူးၾက
ေဖာင္စီး ေရကူး
စားၾက ေသာက္ၾက(တိတ္တိတ္ေပါ့)
အဲ့လုိလည္းခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္။
သူ ့ဘ၀ ကုိယ့္ဘ၀
သူ ့ခ်ဥ္ျခင္း ကုိယ့္ခ်ဥ္ျခင္း
၀န္းက်င္တူေအာင္ ညွိခဲ့ၾကတယ္။
အဲ့လိုနဲ ့ပဲ
ငါတုိ ့လမ္း ငါတုိ ့ျပန္ၾကေတာ့မယ္
ျဖစ္ခဲ့သမွ်
အတိတ္လို ့မသတ္မွတ္ေၾကး
ငါတုိ ့နဲ ့မေ၀းရာ
သူတုိ ့ကုိထားခြင့္ေပးၾက
ရင္ခြင္ရဲ ့သတ္မွတ္ရာ
ငါတုိ ့ရဲ ့ေသြးသားနဲ ့အတူယူခြင့္ျပဳ
အဲ့လိုခ်စ္ၾကမယ္။
(ခ်စ္စရာေကာင္းေသာသူငယ္ခ်င္းခ်စ္သူမ်ားသုိ ့အမွတ္တရ)
(မင္းျငိမ္)။
No comments:
Post a Comment