လြမ္းတယ္
ဒီအခ်ိန္ ဟုိတုန္းကရြာေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနေရာေပါ့
ငါ့ခ်စ္သူမ်ားရွိရာ
ငါ့ ကုိယ္လုံတီးမ်ားကို ျဖစ္ထြန္းေစရာ
ေရကန္အသင့္ ၾကာအသင့္ လြတ္လပ္မွဳ ့မ်ား
ေနညိဳခ်ိန္ ထမ္းခဲ့ရေသာ အိမ္မက္မ်ား
ငါနဲ ့ငါ့ကုိ တစ္သားတည္းျဖစ္ေစခဲ့တာလည္း
ငါ့ရြာေလးေပါ့။
ေကာက္သစ္လည္းေပၚခဲ့
ေမ်ာက္ျဖစ္ေအာင္လည္းေအာ္ခဲ့
ရြာဦးေက်ာင္းဆုိလည္း ရြာဦးေက်ာင္း
စာသင္ေက်ာင္းဆုိလည္း စာသင္ေက်ာင္း
အေမးအေျဖၾကမ္းခဲ့ဖူးတယ္လို ့
ဆရာေတြျပန္ေျပာျပရာ
ဒီညွဳိ ့ညွဳိ ့မွဳိင္းမွဳိင္း ရြာေလးမွာေပါ့့။
အလယ္လြန္ ေနာက္က်လည္း
ေကာက္ရုိးေမြ ့ယာေတြက
ငါ့ကုိေႏြးေထြးေစခဲ့။
အဘုိးနဲ ့အဘြား
သူတုိ ့နဲ ့လမ္းသလားခဲ့တာလည္း
လြမ္းတယ္။
ေခ်ာင္းရုိးတစ္ေလွ်ာက္
ရြာလုပ္ ကႏူးေလွနဲ ့
ေတြ ့ကရာငါးကုိ
လိုက္မွ်ားခဲ့ဖူးတယ္။
၇ႏွစ္သားအရြယ္ကတည္းက
အိမ္ေျပးခဲ့ဖူးလုိ ့
၀ရမ္းေျပးဖုိးသိန္းလို ့
တြင္ခဲ့တာလည္း
လြမ္းတယ္။
ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာတယ္လုိ ့
ပညာရွင္ေတြေျပာၾကတာၾကားရေတာ့
ရြာကန္ၾကီးေအာက္က
ကုကၠဳိလ္တန္းလည္း
အရင္လုိ
ေအးျမျမျဖစ္ပါအုံးမလား စုိးရိမ္တယ္။
ဘာသာတရားနဲ ့ရွင္သန္ခဲ့သလုိ
ေလာကပါလအားလည္း ေသြးသားလုိလည္ပတ္ခဲ့ရာ
ငါ့ရြာေလး
ဒီအခ်ိန္အိပ္ေပ်ာ္ေနေရာေပါ့
လြမ္းတယ္။
(မင္းျငိမ္)။
No comments:
Post a Comment