စံစားရာ ကါလသုံးဆယ္
သိပ္သည္းဆက
ေ၀းရင္ေ၀းသလုိ
နီးရင္နီးသလုိ
အႏုအရင့္ခြဲျခားတယ္။
အဆုိးနဲ ့အေကာင္း
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆုိျပီး
မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္
တြဲထုိင္ခဲ့ဖူးတယ္။
အျဖစ္အပ်က္တစ္ခ်ဳိ ့
အေငြ ့ဖြဖြမနက္
ေႏြဦးအနမ္းနဲ ့ႏုိးလာတယ္။
အာရုံနဲ ့လွမ္းထိၾကည့္လိုက္ေတာ့
ႏွင္းေငြ ့ရြရြ
အလွျပေနသလို
ျဖတ္ခနဲ
ျပီး...ျဖတ္ခနဲ
အဲ့လိုေလး ျမင္မိတယ္။
လူလုိသူလုိလည္းေနခဲ့ဖုိ ့
၀န္းက်င္ရဲ ့ေျပာင္းလည္းမွဳ ့
ခ်စ္သူရဲ ့လည္တုိ္္င္လွလွ
ခြဲျခားလို ့မရေအာင္လည္း ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
ဒီလိုနဲ ့ပဲ
ဟုိးအေ၀းက ေတာင္ေပၚေမွ်ာ္ၾကည့္
လေရာင္ကုိ လွမ္းဆုပ္
ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေလးေပါ့။
(မင္းျငိမ္)။
No comments:
Post a Comment