အေလာင္းအလ်ာ

ငါ
အေလာင္းအလ်ာေလးေလ
ဘယ္လိုမ်ား သေႏၶတည္ခဲ့ပါလိမ့္
ေရခုိးေရေငြ႔
သုိ႔မဟုတ္ အေတြ႔အႀကဳံမ်ားလား
ငါ
အေလာင္းအလ်ာေလးေလ
ခိုးသားငါးဆယ္ေၾကာင့္ျဖစ္တည္လာတာ
မေန႔ကလို
အသက္ကေလးမွန္မွန္ရွႈမိတယ္.
ငါ
အေလာင္းအလ်ာေလးေလ
ေျမာက္ဖ်ားမွာ ၀င္သက္ထြက္သက္
တစ္ကိုယ္လုံး ခဲေနတယ္.
ငါ
အေလာင္းအလ်ာေလးေလ
ျဖစ္လိုက္ပ်က္လိုက္ကမၻာမွာ
သားရဲလိုအေလ့အက်င့္နဲ႔
က်င့္သားရလာသူေပါ့.
ငါ
အေလာင္းအလ်ာေလးေလ
ဖုန္မႈန္႔ထူထူေျမကိုပဲ အာသီသရွိသူ
ပူက်စ္ေနတဲ့အလင္းကို ခ်ဥ္ျခင္းတပ္သူ
ခ်စ္ျခင္းတရားမွာ သံသရာလည္ခ်င္သူ
အေလ့အက်နဲ႔
ရုိးသားစြာေမြ႔ေပ်ာ္ေနေသာ
ငါ
အေလာင္းအလ်ာေလးေလ...။
(မင္းၿငိမ္)...။

ေနေရာင္ေပ်ာ္ၾကသူမ်ား

အလင္းတျပန္႔
ျမင္ျမင္သမွ်စူးရွ
အားလုံးေပ်ာ္ၾကတယ္...၊
ျမဴခုိးေ၀ေ၀ သစ္ပင္ေတြေနာက္ကြယ္
မျမင္ရတဲ့ ငါ့ေဒသရွိမွန္း
ငါသိတယ္...၊
အေျပာင္းအလဲေတြ အေျပာင္းအလဲေတြ
ငါ့ေရွ႕မွာ
ငါ့ေနာက္ကြယ္မွာ
ငါ့ကိုငါေတာင္ မယုံရဲဘူး...၊
အေျဖမေပးႏုိင္တဲ့
စကားထာကို
ငါၿမိဳခ်ထားသလို...၊
ကမၻာအႏွ႔ံ
ဆာေလာင္ေနၾက
ေသြးေတြ
ေခြ်းေတြ
မ်က္ရည္ေတြ
ဘယ္ေတာ့အာသာေျပၾကမွာလဲ...၊
ငါေျမမႈန္ေလးပဲ
ျပန္ျဖစ္သြားခ်င္တယ္...
ငယ္ဘ၀ေလာက္
မျဖဴစင္ေတာ့တာလဲ
သိတယ္...၊
ျပန္လြမ္းတာ မဟုတ္ေပမယ့္
ျပန္လုိခ်င္တယ္ေလ...၊
တတိယၿမဳိ႕ေတာ္မွာ
တစ္ေနရာစာ
ဖ၀ါးႏွစ္ဖက္
စုံရပ္မိတယ္ (အဲ့လိုအခြင့္ရတယ္)...၊
ငါ
ေနေရာင္ လေရာင္ ေပါေပါေလေလနဲ႔ႀကီးျပင္းလာတဲ့ေကာင္ေလ
ႏွစ္ခ်လိုက္ရင္ေတာ့
တစ္ျဖည္းျဖည္းေတာ့
နစ္၀င္သြားမယ္
ဒါေပမယ့္
ငါ
အမႈန္အမႊားမကင္းေပမယ့္
ေနေရာင္
လေရာင္
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ကိုပဲတမ္းတတယ္...။
(မင္းၿငိမ္)...။